Omuz Sıkışması (İmpingment)
Omuz eklemi, kol kemiğinin baş kısmı (humerus) ile kürek kemiğinin yuva kısmı (glenoid) arasındaki bir eklemdir. Eklemin hemen üzerinde çatı şeklinde “akromion” vardır. Kol kemiğine yapışan rotator manşet tendonları ‘akromion’un altında bulunur ve omuz kaldırma ve döndürme hareketlerinde işlev görür. Akromion ile bu tendonlar arasında harekete izin veren bir boşluk bulunur ve bu boşlukta kayganlık sağlayarak hareketin kolay olmasını sağlayan subakromial bursa vardır. Omuzda kuşak şeklinde bulunan kaslar, boşluktan geçerek omuz başındaki kemiğe yapışırlar. Bu boşluğun zaman içerisinde yıpranması veya kireçlenmesine bağlı daralması durumunda kasların geçişi zorlaşır ve sıkışma meydana gelir. Kolu kaldırma sırasında omuzda ağrı oluşur. Sıvı toplanması ve kemikte ödem de eklenince, kolu kaldırmak oldukça zorlaşır.
Ev kadınlarında, yüzme ve voleybol gibi spor yapan sporcularda bu sendroma sık rastlanır. Genellikle bu problem, omuzu kötü kullanma ya da aşırı kullanma durumlarında ortaya çıkar. Şikâyetler genellikle omuzun ve kolun kullanılmasına bağlı ortaya çıkar. Başlangıçta hareketle oluşan hafif bir ağrı zamanla artar. Özellikle kolun kaldırılması ve arkaya götürülmesi gibi aktivitelerle ağrı ortaya çıkar ve geceleri hastayı neredeyse uyutmayacak kadar şiddetlenir. Ağrı kolun ön bölümüne ve ellere yayılabilir. Ağrı oluşacak korkusu ile hastalar omuzlarını hareket ettirmek istemezler. Bu hareketsizlik, omuz kaslarında kısalmaya ve tendonlarda kontraktürlere neden olarak donuk omuz tablosuna yol açabilir.
Tanı için ayrıntılı öykü ve muayene, görüntüleme gereklidir. Sıkışma sendromu için sınıflama, röntgen bulgularına göre yapılır. Bu nedenle yalnız başına MR yeterli değildir. Eşlik eden patolojilerin saptanabilmesinde MR önemli rol oynar.
Erken dönemde cerrahi dışı yöntemler, antienflamatuvar ilaç ve fizik tedavi uygulamaları rahatlama sağlayabilir. Ağrının devam ettiği durumlarda omuza yapılan lokal kortizon enjeksiyonları bursa ve tendondaki ödemi geçirmede yararlı olabilir. Konservatif tedavilere yanıt vermeyen hastalarda cerrahi uygulanabilir. Omuz artroskopisi ile daralan boşluk genişletilip sıkışma ortadan kaldırılmalıdır. Artroskopik cerrahi ile çatı kemiği tıraşlanması ve yırtık tendonların dikilmesi işlemleri yapılabilir.